Ferman dinlemez gönül, bir çare…
Ne fermanlar geçirdi ey ömrüm,
Uçsa gitse, kýrýlýr; baþka ömre...
Bu son çýrpýnýþlar, arsýz sevdalar denizinde
Dayanaksýz kelimeler düðümlü, dilimde…
Bu kez veda sözcükleri damlatmýyorum;
Ama veda ediyorum gözlerinden.
Devrimci bir yüreðin çýrpýnýþý dudaklarýn
Yalým yakýyor gecelerde…
Bir çatal ki yürek sorma gitsin…
Az kederli demleniyorum þiirimde…
Sardunyalar boðuyor özlemi
Ben vedalara yetiþemedim,
Onlar çoktan sürdü, götürdü seni…
Ay desem gözlerine, utanýr mehtap,
Yokluðunu, güzel sebebe eþ etsem,
Yollarýný, kimlere yollasam,
Gidilmez olur, vedasýz kalýr günüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.