sensizliğin senfonisi 2022

bildiðim kadarýyla ve tüm bildiðim bu
güneþ o kente doðar ve sessizlikte

her þeyi bitmiþ gören hoþnutsuzluðum
özledim seni virane umutsuzluðumda

mezarlar ay tutulmasýnda zifiri karanlýk
homurdanarak rüzgarýn þarkýsýnda özledim

seher vakti gözlerini izlemeyi özlüyorum
kýsaltýlmýþ ömrüm eski adýyla gençliðimsin

bu þehir hain bu þehir sensizlikte ýssýz
yokluðunda eftramýnda herkes vefasýz

nehrin kýyýsýna asýlmýþ silüetler gibiyim
keçi çobaný ruhumla ufuklarda yalnýzým

bu sehir anarþik despotik yapýlarý ve tanrý
tanrýlar hükümümü yazmýþ ölümlüyüm

sözlerin valsýnda ritmik notalar çýnlarken
önlenemez bir þekilde artan acýlarým
gökten düþen meteor tozlarý gibiyim

seni özlüyorum saatin acýmasýz döngüsünde
kayýp saatlerde nefesinin buðusunu özlüyorum

sonra kaybolmuþluðumda
yok oluyorum usulca kadehlerde

kasvetli gök gözlerini andýrýyor
göçmen kuþlar beslerken hayallerimi
yalnýzlýðým
nuh sonrasý güneþin öfkesine eþittir...


Sosyal Medyada Paylaşın: