Ağlansa Da Olur

Aðlansa Da Olur

Rüzgara býrak da özlemlerini,
Çoþsunlar ben sana gelene kadar.
Elbet kavuþuruz, bekle yarýný!
Davul zurna seni alana kadar.

Avuçlarýn açýk, gözler ufukta,
Ta yürekten iste, duyan var gökte.
Ne olursun sabret, derdi unut da,
Arayýp da seni bulana kadar.

Neymiþ ki... ben seni hiç sevmezmiþim;
Bu kadar kelâmý niçin yazmýþým?
Bilesin aynýdýr hep içim dýþým,
Niye düþtü yürek yalana kadar?

Alem mi yerdi ki bu mehmedini?
El ne derse desin sensin kadýný.
Aþkýmýz çok yüce, bil kýymetini,
Sen ben bir yastýkta ölene kadar.

Bizim bu aþkýmýz ebet bitmez ki,
Olur da gülmezsek kuþlar ötmez ki.
Baharlar uzar da yazlar gitmez ki,
Ýkimiz bir fidan olana kadar.

Kavuþma yerinde bir korku sarsa,
Sabretsin bekleyen geçikme görse.
Bir aþkýn sonunda mutluluk varsa,
Aðlansa da olur gülene kadar.

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: