Duymadýn Duyuramadým sesimi sana Baðýrdým, Çaðýrdým Ýsyan ettim Ortalýðýn altýna üstüne getirdim Bütün herkes sesimi duydu da Bir tek sana duyuramadým sesimi
Oysa bir zamanlar küçük bir fýsýltý Yeterdi beni duymana Þimdi ne oldu Söylesene ne deðiþti?
Kalbi uzakken insanlar Birbirine sesini duyurmak için baðýrýr çaðýrýrmýþ
Kalbin benden ne ara bu kadar uzaklastý Ne fýsýltýlarýmý duyar oldun Ne de bu aþk için çýrpýnan kalbimi Ne de çaresizlik dolu acý çýðlýklarýmý
Bak görüyorsun Bu aralar hiç konuþmaz oldum Mecalim kalmadý artýk Yüreðim mavzer kurþunu yedi bir kere Ýyileþmek ne mümkün Artýk iflah olmam ben artýk Aþkýn suskunlugundayým
Kelam yok, söz yok Biz yok.
Buna ne derler biliyor musun Yorulmak..
Çok yorgunum çook.
Nevin Aktekin Gülfirat
31/12/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin Aktekin Gülfırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.