Yeryüzünde insanýn yok iken adý saný,
Rabbim, bir zaman sonra halk eyledi insaný.
Karýþým hâlindeki az bir sudan yarattý,
Ýmtihan etmek için akýl ile donattý.
Dünyada ömür denen bir yolculuða soktu,
Ýkiye ayrýldý yol üçüncü bir yol yoktu.
Ya þükredip huzura alný pak gidecekti,
Ya nankörlük edecek yolu kaybedecekti.
Alevli ateþlerde zincirlerdedir kâfir,
Ýyilere mükâfat kadeh dolusu kâfur.
Allah’ý bilen kullar imtihaný geçerler,
Bir pýnar ki Allah’ýn has kullarý içerler.
Yerine getirirler verdikleri sözleri,
Þerri salgýn bir günden elbet korkar gözleri.
Onlar ki yedirirler yetim yoksul esiri,
Gaye Allah rýzasý, olmaz þeytan tesiri.
Hak yolunda infakta daim eylerler þükür,
Karþýlýksýz verirler beklemezler teþekkür.
Rabbimizden korkutur çetin günün azabý,
Allah’ýn Mü’minlere olur mu hiç gazabý.
Allah’ý bilen kullar Muhammed’ini (sav) sever,
Sabreden tüm Mü’minler cennette ipek giyer.
Ne güneþ yakar teni ne de soðuk dondurur,
Rabbim salih kullarý rahmetine bandýrýr.
Ankara-29.12.2022
Ümit Zeki SOYUDURU