**************************** Mutluluðum bir çöl þarkýsý sensiz Yalnýzlýklarin içindeyim hiç bitmeyen Gönlüm ortaçað Avrupa’sini yaþýyor Sarsýlýyor yine bedenim Sessiz sessiz *** Hüzün topraðýmda fýþkýrdý Attýðýn acý tohumlar Gecelerim yine bozgundur Perperisan Girtlakliyorum bogazini mutluluðun Üçüncü paketten sonuncu sigara gibi Seni... Seni ufluyorum penceremden *** Bir ben mi varým umutsuz yaþayan Þu yeryuzunde Sevilerden arta kalan kader kýrýk Dayamisim gamlý baþýmý bir yastiga Zaman geçip gitmiþ Ne kadar, bilmiyorum Bak iþte Sularda yüzen yataðýmda ben varým Duvarda asýlý Boy boy resimlerin Onlarla dalgýn maziye giden Ben varým ... MErYeM *** Gözlerim kýrmýzý bir karanfildir þimdi Karanlýk geçti gençlik cagim Çiçekler istiyorum mevsimlerden Barisiyorum acilarla Mutluluða küsüyorum ***
Günay. Koçak. Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.