*** BERLİN"DEN. MEKTUPLARİM. ***

***************************
Dost mektuplarýna hasret kaldim
Uzun zaman oldu Leyla
Anlatilmaz duygular düþünceler
Ýçinde þimdi belleðim
Buzdan kalemimle yaziyorum
Onmaz yaralarýma teselli vermedi
Berlin akþamlarý
Gecelerin koynunda ben
Bir basima kaniyorum
***
Bir acabilsem ah
Bir acabilsem karanlýðýn kapýlarýný
Nurlanirim gozlerinde Leyla
Hiç konusmasa dudaklarim
Baksam saatlerce dalip gozlerine
Ellerini tutabilsem
Sýcak ve sevecen
Bastirsam yangýn yüreðime
Sonse hasretinin alevleri içimde
***
Avunurdum belki gelsen Leyla
Belki gözyaþlarým caglardi mujdelerine
Canlanirdi solan yapraklarim
Kalmazsýn kurumuþ bir dal gibi
Gecelerin karanlýk koynunda
Hüzün þarkýlarý calmazdim
***
Ah ! Leyla
Damarlarýma yürüyen ne , bilirmi sin
Etna daðý lavlarindan da beter
Corak topraklar gibiyim
Kahroluyorum
Senden çok uzaklarda
Onmaz bir yara gibi
Leyla
Gecelerin koynunda
Bir baþýma yaniyorum
***

Günay. Koçak

Berlin 30. 12. 2022


Sosyal Medyada Paylaşın: