HAYKIRIŞLARIN KIYISINDA DURMUŞUM

Seherin sessizliðinde çið damlasý gibi,
Yapraklar nemlenmiþ göz yaþlarýmla,
Çok çetin çýktý bahtýma yazýlan ferman,
Rahvan atlar yetiþemiyor ardýmdan,
Ýçime sýðmayan duygularým dört nal,
Dur durak demeden geçiyor karanlýklardan!

Mahkûmiyet zincirlerini diþlerimle kýrdým,
Özgürlük naralarý atan köleler içinden,
Haykýrarak yürüdüm özgür adýmlarla,
Kulluk mukavelesini özgürce imzaladým,
Kölelik deðil yaþadýðým bilen olmak tercihim;
Köleleri es geçiyorum sessiz haykýrýþlarla!

Bir zamanlar hayal görülürdü tüm mesajlarým,
Þimdi gerçekleri anlatýyor her an yaþadýklarým,
Dalgalanan okyanus gibi hoplarken yüreðim,
Fýrtýnalar arasýnda savruldu geçti ömür bildiðim,
Bir garibin gözünden akan yaþlar yakar dünyayý bilirim,
Gün batarken gazabýn kuþatmasýn bizi ey Rabbim…!
Erol KEKEÇ/26.12.2022/16.50/Namazgah/Çamlýca
Sosyal Medyada Paylaşın: