Kar tanesi topladým dün gece yine Ay ýþýðýnda tutkularým mevsimin ayazýnda kanatlarý vardý yeni açýlmýþ kuþlarýn hiçbir þeyden habersiz zavallý çocuklarýn
okula gidiþleri pek ürpertici titrek bakýþlarý üþürken dünyadan habersiz sýzlanýþlarý teninde biriken gözyaþlarý ve haykýrýþlarý vardý erken saatte okula giderken bu ne eziyettir ki...
sarnýcýnda yuvalanýrdý kuþlar düþlerine odaklanýrlar annelerini beklerken gün ýþýðýna sarýlýr teni kar beyazý süt kokulu yavrularýn göðsündeki rengarenk nakýþlarýyla süslü bakýþlarýndan anlarsýn hep düþünceliydiler kim bilir neler avuturdu onlarý bencileyin...
lapa lapa yaðarken kar taneleri zavallý elleri donmuþ kýzaran yanaklarý moraran dudaklar, o çocuksu düþlerinde kibir aramayýn tertemiz hep özgürdürler...
bir beyaz bulut kümesi uçuruyordu gök kubbeye doðru bakýþlarýmý yeni baharlarý özlerken garip bir kuþ gibi...
Behçet Bük Eskiþehir. 24/12/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.