Hayâl çemberimi çevirdim bugün,
Bir boþluða düþtü duygularýmdan.
Zamaný hayâle evirdim bugün,
Düþler uzaklaþtý uykularýmdan.
Uykularým kâbus mekâný oldu,
Dünyanýn dertleri uykuma doldu.
Hayâlde olmayan hep beni buldu,
Kurtulmak ne mümkün kaygýlarýmdan.
Yýðýlmýþ üstüme mâzinin yükü,
Her yükü taþýmaz aðacýn kökü.
Dalganýn önüne koysak da seki,
Kaçýlmaz efkârýn algýlarýndan.
Günler var; yakar da kül eder beni,
Belki bir dost çýkar, süpürür teni.
Bir dost da ayýrýr bedenden ben’i
Geçmiþe bakarak saygýlarýndan.
Ömrümüz ibrettir bakabilene,
Mâziye bir ýþýk yakabilene.
Kýndaki kýlýçlar boþa bilene;
Kalkmazsa bedenler yaygýlarýndan...
28.11.2016 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.