YÜREĞİMDEN AKAN HÜZÜNLERİM
Güneþin sýcaðýnda don vurdu dallarýma,
Haremiler geçidinde kaldý umutlarým,
Bilmem ki bu dünyaya neden gelmiþim,
Alemi seyreyledim kalmadý göz yaþým;
Yüreðimden akarken haykýrýþlarým,
Divane gibi yalnýz yollarý adýmladým,
Gönülden gönle akardým þimdi yorgun,
Zihnimde þimþekler çakýyor bu ben miyim,
Halden hale geçiren rabbim sahibim,
Bir alev ki ne taraftan çýkar duman,
Serap olmuþ delik deþik bedenim,
Siyah kömür gibi hayallerimi avuçladým;
Zamanýn sessizliði içimde çýðlýk atýyor,
Bir bulut sarmalamýþ karanlýklar gitmiyor,
Doðarken gülen yüzüm nerede kim bilir?
Anýlarda kalmasýn sitemkâr yakarýþlarým,
Acýlar kement attý yüreðime bu ben miyim?
Umarým yollarda noktalanmaz son nefesim!
24.12.2022/Namazgah/Çamlýca/Ýst.
Erol KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.