Asla Olmadı

Beni kendi bilip güzel bakana
Kaþýmý yýktýðým asla olmadý
Her renge bulanýp sessiz akana
Iþýklar yaktýðým asla olmadý

Neler gördüm neler, ne dersler aldým
Dost yaþasýn diye ömrümden çaldým
Öyle anlar oldu çaresiz kaldým
Kendimden çýktýðým asla olmadý

Hiç þaþý olur mu körle yatmayan
Gönlümde yer buldu benlik satmayan
Yerini hiç edip dikiþ tutmayan
Söküðü diktiðim asla olmadý

Sarayým hamamým hanlar da oldu
Yaþarken öldüðüm anlar da oldu
Ýçime gömdüðüm canlar da oldu
Sevmekten býktýðým asla olmadý

Ayaðý baþ eden menfa(a)tçi tayfa
Günümü gün edip dalmadým keyfe
Gelmiþim geçmiþim tertemiz sayfa
Günümden korktuðum asla olmadý

Bilal-i insanlýk, yaþam nedenin
Bataklýk sineðin, çöplük didenin
Kýymetten bilmeyip çekip gidenin
Ardýndan baktýðým asla olmadý ... Bilal Karaman

Sosyal Medyada Paylaşın: