ARA Kİ BULASIN

Kayboluþun sýrasý mýdýr bu, iyi düþün
Belki de bu yüzdendir yüzlerdeki hüzün
Nasýl anlatýlmaz ki sana mazinden dünün
Sor, oku, kavra ki gerçekleri bulasýn.

Bazen bulunduðun kap sana sýðamaz
Öyle olsa idi insan irfaný bulamaz
Niceleri için de geçti zamandan bahar ve yaz
Perdelerini arala ki kendini tanýyasýn.

Tozun dumanýn içinden gelinen gündür bu
Su uyurdu da yüzlerce yýl, düþman uyur muydu?
Var olabilmek için çalýþmak en güzel vurgu
Hayata katýl ki sen de özünü bulasýn.

Merhamet deneni de öðrendin, zulmü de bilirsin
Köklerinin farkýnda olursan iyi edersin
Nereye varacaðýný bilmeyen serkeþ deðilsin
Günü doðru yaþa ki yarýnlarýn yeþersin.

Zaman dedikleri belki bir akýþ ya da rüyadýr
Ýçinde savrulup durmanýn ne kârý vardýr
Bize güç katacak bolca ilhamýmýz var
Hayata anlam katacak, olgun yaþtasýn.

Diyorum ki ekranla geçen saatlerin yok kârý
Yüze deðerse hissetmektir bu esen rüzgârý
Oku, incele, yaz, resmet sen de ol arý
Peteklerini doldur ki yarýn balý bulasýn.

Anlamak istiyorsan gerçeði iki söz yeter
Silkelenip kendine gelir yanlýþ gidenler
Asla geç deðildir baþla hayata bir yerden
Geleceðe bir meþâle yakanlardan olasýn.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: