ÖYLECE BİR YAŞAMAK

Almadýk mý ilk feyzi anadan ve babadan
Tanýþtýk küçük yaþta da ilham bulduk hocadan
Öyle ise nedir serkeþlik, bir çekilin aradan
Çirkinliðe karþý mert duruþtur þu yaþamak.

Ýlk adýmlarýmýz ufaktý ama yönden þaþmadýk
Yeri geldi duyduk azar, asi olmadýk
Saygýyý koruduk daim, sevdik sevildik
Merhamete yol açandýr, þefkattir yaþamak.

Kiminde en güçlü idik, kibre düþmedik
Vicdanýn esintisiyle kardeþ gibiydik
Uzanandýk düþkünlere, gözyaþlarýný sildik
Zalimden asla korkmayan, dik duruþtur yaþamak.

Yürüyene yol, dinleyene olduk dil
Sakýn geçme sýnýrýný haddini hep bil
Ýnsanlýðýnýn özündeki suretin deðil
Görünenin ötesidir, histir yaþamak.

Sayfalarca yazsak dinmez dünya derdini
Kiþi önce kendini tanýyýp iyi bilmeli
Hikmetli yollardan elbet birini seçmeli
Hak`ka varan istikâmet, rahmettir yaþamak.

Biz de etti isek þom söz, aflar dileriz
Üstünlüðü hep ilimde edepte biliriz
Kendini üstün göreni billâh sevmeyiz
Biz ile yola çýkmaktýr, tevâzudur yaþamak.

Seveni sevmeyeceksen gönül niyedir
Tatlý konuþmayan þu diller inan zehirdir
Kolayý varken yollarýn engel, setler kimedir
Perdeleri aralayan saf yürektir þu yaþamak...

Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: