Þimdi sen Yaþadýðýmýz tüm güzelliklere inat Yaþamýma bir nokta koyarak Beni bana býrakýp gidiyorsun… Bense, Sensizliðin gizemine bir küfür savurarak Boþalmýþ bulutlar gibiyim dolu dolu gözlerimle bu gece… Þimdi sensizliðin acýsýný çekerek içime Dokunduðun yerlerim geliyor aklýma O ansa, Ruhum bedenimden çýkacak sanýyorum. Ölüme çeyrek mi var sorgusu geliyor aklýma Ama bilmiyorum… Yüreðimle sana dokunmak istedim Issýz kalýp da sana öfke kustuðum anlarda bile… Senden bir an da olsa uzaklaþmak istedim ama Bir türlü sensizliðe yelken açamadým. Oysa sen, Yüreðime öyle yaralar kazýdýn ki Senden uzaklaþmak için Yüreðime taþ bastým da Yine de yokluðuna alýþamadým.
Dagcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.