ib
AĞIR KOŞMA -II-
Aþk denilen, bir kemende baðlýyým,
Ruhum içre, tutukluyum çöz beni,
Çok eskiden, sol yanýmdan daðlýyým,
Çaresizim, kötü yaktý köz beni…
Güz dalýnda, yaprak gibi solayým,
Saçlarýna meltem gibi dolayým,
Yaralýysan ince merhem olayým,
Havanlarda, dibeklerde ez beni…
Adý yasak, unvanýmýn, sanýmýn,
Aþk uðruna, pahasý ne kanýmýn?
Bir kuþ kadar kýymeti yok canýmýn,
Ömrün varsa, daha kýrk yýl üz beni…
Bir iþ yapma, sakýn bana sormadan,
Ah, ne güzel seni anmak durmadan,
Gecikme gel, kýraðýlar vurmadan,
Acýlardan, alýp götür tez beni…
Benim davam, karac’oðlan davasý,
Bütün rengim bir köy evi sývasý,
Ýçim dýþým, bir memleket havasý,
Yayla yayla, ova ova gez beni…
Sana mühlet, düþünmeden he deme,
Çalýþýrým, zayýf düþmez karneme,
Kötülükler uðrayamaz haneme,
Doðrularýn defterine yaz beni…
Günlerimiz, bir süt gibi saðýlsýn,
Kem sözlüler önümüzde eðilsin,
Ýnancýmla sisim, pusum daðýlsýn,
Seccadene dua edip diz beni…
Hiç olmadý kimselere bir kinim,
Endiþem yok ben kendimden eminim,
Herkes bilir, çok saðlamdýr yeminim,
Ýnan baðlar, verdiðim her söz beni…
Yaralý kurt acý acý ulur ya,
Eþkin atlar, yorulunca solur ya,
Sen belki de inanmazsýn olur ya,
Öyle ise imbiklerden süz beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.