Ben senin gönlüne ne güzel İstanbuldum

Seni ben denize aþýk balýkcý gibi
oltaya takýlan balýk gibi ürkek ve korkak
Seni ben kýz kulesinin karþýsýn da
demli bir çay eþliðinde hayallerle gözlerine dalarak sevdim
sevdim sevmesine de
Ben senin gönlüne ne güzel Ýstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadýn

Sen benim dört mevsimim gibiydin Ýlkbahar da çiçekler açtýðým
Yazýn aþkýndan yanýp kavrulduðun Sonbahar da hazaný andýrdýðýn
ve Kýþýn lapa lapa karlar gibi yaðdýðým þimdi yaðmur yaðýyor gözlerimde
Kipriklerim tutmaya çalýþsa da engel olamýyor ey adam
Ben senin gönlüne ne güzel Ýstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadýn

Benim sevgim okyanuslar gibi büyüktü sana
senin sevgin okyanusta bir köpek balýðý ben sana okyanusu hediye ettim
sen içindeki yaþayan canlýlarý yok ettin ben sana gecenin yýldýzlarý gibi ýþýk saçarken
sen karabulutlarla o iþýklarý söndürdün söylesene be adam nasýl sevdin
hani bir elmanýn bir yarýsý sendin bir yarýsý ben içine kurt mu düþürdün
Ben senin gönlüne ne güzel Ýstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadýn

Ben senin gönlüne ne güzel bir gemi gibi özgürlüðe yol almýþken
Sen hangi ara Rotaný deðiþtirdin mehtaba dalýp seni içimde yeþertirken
Hangi çýkmaz sokakta yol arayýþýna girip yolunu kaybettin uçurum gibisin be adam
Beni acýmadan yüreðimin zindanýna terk ettin sende yürek yokmuþ be adam
bu aþkýn tek sahibi yalnýzca benmiþim
Ben senin gönlüne ne güzel Ýstanbuldum sen onu feth edecek Fatih olamadýn
Meryem Þahin Alhan










Sosyal Medyada Paylaşın: