İçe Bakış, Hakikatı Arayış
Ne kadar çabalasam da yitmek var elde
Boþuna mýydý kendini bulmalarýn
Kendi hakkýyla bilebilmenin yolu, baþý
Kendinden öteye geçmedikçe, sormadýkça
Aðýr da gelse özeleþtirici bir yanýmýz yoksa
Hangi yöne gidilir, nereye olunur ýþýk
Gerçeðin peþindeyiz ve büsbütün de ona aþýk.
Baþkalarýnýn da penceresinden bakabilmek
Gurur denen bataklýktan daima kaçabilmek
Ýçi ýþýtmak, gerekliyi gereksizi görüp anlamak
Ve sadece susuzluða çare olacak, ebediyete
Ve sadece þu mekanda deðil, içe hemde en içe
Sorulmadýk soru kalmazsa bulunur elbette
Çarkýn dönüþüne inat, kapýlmadan hengamesine
Gerekirse izbelerinde gönlün geçsin senelerce
Aþk denen varlýðýn tekamülüdür belki özümüzde.
Kim ki aramadýðýný sanýr, kandýrmacadýr bu
En kýymetsiz bilinen anlar dahi deðerli avuntu
Kaybetmelerinden sýkýldýk þu hayatýn anbe an
Aradýðýmýz yüzde eksik olmayacak sýcacýk tebessüm
Dileriz ki biz deðil sadece, tüm varlýk anlasýn
Bendeki çirkinliklerden bilgeliðiyle utansýn
Düþmesin nefsi arzularýn köhne bataklýðýna
Yanmaktýr bunun anlamý ve yakmaktýr da
Aðýr deðil mi bu fukaralýk bilenlere söyleyin
Ne isteniyor bizden denince daimi olaný
Ýki günde tükenen ve fevri seçkilerden deðil
Baþkalarýný mutlu kýlaný, geceyi alaþaðý savuraný
Yaktýðý ýþýkla güne uyananý seçmeli deyin.
Kýrk yýl gönül dergahýna taþýnan gereksiz yüklerden
Bir de zihinde hesapsýz taþýnan saçmalýklardan
Boþ þeylerle yiten hayattan say ki kimlerdi üzgün
Dingin bir hayata eriþim nasýl olsun mümkün.
Kendimi bilmekle baþlarsa hayatýn adýmý
Ne de saðlamca dururum, belirlerim tavrýmý
Varsýn sevmesinler, gýpta da etmesinler ne çýkar
Özü bulduksa bir kez, rotasý da bellidir bize
Fanilikten yer yer sýyrýlýþtýr bu, yok korku
Hem fizikleyiz hem de ötesiyiz bellidir gaye
Yürüyeceðiz, düþleyeceðiz de güzellikleri ebediyete.
Çok geç olmadan dur demeli gidiþe
Varsýn anahtarlarý atýlsýn hakikatýn denize
Mesele onu aramaksa bu yolda, can yansýn
Bilmeli ki ter varsa emekte, koþmalý, koþmalýsýn
Hüzmelerinden göz kamaþýr da eriþilir gayeye
Iþýk sarar içi dýþý, salýver kendini de çirkinlikler utansýn.
Bozulmadan kalan bu saf bir yürekti bizde
Nefisle mülahazasýný yaþadý yýllarca içten içe
Çýkarýmý olan ise, dýþa deðil öze eðilimdi
Bunun dýþýndaki bakýþ ve duyuþ vehametti.
En güzel yaný þu aklýn, vicdanla kardeþliði
Bu kardeþlik varsa halen, yeþerecek elbette
Bizlerle birlikte anlam bulacak insaniyette...
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.