HAYAT HİKAYEM (25) - MEMURİYET (2)

Naçarlýk yaþayan memurun, kimse
Çare olamamýþ bu hallerine
Dertlerine derman bulmak var iken
Yoksulluk konulmuþ hep ellerine


Oðlum, bir kez daha gelsem dünyaya
Memur olmak için çaba göstermem
Akþam bir kap yemek getirmek için
Ýnan ki boþ yere bir ömür vermem


Gerçi müdür oldum yolun sonunda
Geliri gidere denk tutuverdik
Dayý, amca olmayýnca çevrede
Daha üst makamý unutuverdik


Memurluk hayatým ibadet gibi
Severek çalýþtým aþk ile hem de
Yýllarca yaptýðým iþlerde hayli
Erbap bilinirdim cümle alemde


Benim bu halimi görüp bilenler
Býrak gel bizimle çalýþ dediler
Maliye dýþýndan iþ sahipleri
Beni baþlarýna taç eylediler


Yýl dokuzyüzdoksanyedi Aðustos
Devlet kapýsýndan emekli oldum
Yirmi beþ yýl beþ ay hizmetten sonra
Yeni yaþamýmda kendimi buldum


Bilgimi kullanmak için nihayet
Emekli olunca rahata erdik
Öyle çok varlýklý olamasak da
Gereken imkâný önüne serdik


Ayný gayret ayný heyecan ile
“Mali danýþmanlýk” gayri ünvaným
Bilgiyi paylaþýp çoðaltmak ve de
Üretmek üstüne dolu her aným




(Arþiv 16.03.1999)





Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..