Avucuna koymuþ, Bir tutam yalnýzlýk alýp tütsülenmiþ, Sabahlamýþ dolunayýn çanaðýnda...
Sessizliðin ellerini yakalayýp ikna etmiþ, Sýrtý kumda, Avuçlarý göðe bakýyor... Dudaklarýndan dökülmüþ Birkaç kelime sessizlik; Boðulmuþ o son dileðinde...
Ne demiþti sessizlik, Ýþitmesi mümkün mü, denizin içinde uçurum olanýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesibe Kuzu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.