İnsanız
Açan ki insanýz biz,insanca yaþayalým
Ýnsanlýk kimliðini, onurle taþýyalým
Ayaðýmýz kayarsa, düþersek þayet þer`re;
Düþülen yerden kalkýp, hedefe kiþnayalým
Baþýboþ zannetmesin, insanoðlu kendini
Akýl nakle uyarsa, ancak korur bendini
Yoksa piþmanlýk duyar,yaptýðýna bin kere;
Boþuna yollamadý,Rabbim bu güzel dini
Eleste yaptýðýmýz,önemli akit vardýr
Canýn yedeði yoktur,zannetme vakit vardýr
Çaðrýldýðýmýz zaman,kaçýlmaz hiçbir yere;
Sönmüþ her bir ateþi,harlayan yakýt vardýr
Herþey deðiþse bile,deðiþme güzel huyu
Dönen deðirmenlerin, bak nerden gelir suyu
Damlalar birleþerek,coþup akarken dere;
Ýnsana yakýþýr mý ,yollara kazsýn kuyu
Ýlyas sen bu sözleri,önce nefsine yedir
Onu yenebilenler,insanlýkta öndedir
Sonu maksuda varan, çýkmýþýz bir sefere;
Bu yol güzergähýnýn,haritasý sendedir
Mustafaoðlu Ilyas
Okuyup yorum ve eleþtiri yazan tüm dost ve forumdaþlara, saygýlarýmý
býrakýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafaoğlu İlyas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.