ÜZÜMLÜ MANİ

Kara üzüm kuruttun,
Þu gönlüme umuttun,
Buluþalým dedin de;
Bunu nasýl unuttun?

Üzüm kara sen kara,
Üzüm olmuþ on para,
Baðýmýza gelseydin;
Düþmezdim bende dara.

Sergiye üzüm serdin,
Kuruyunca sen yerdin,
Baktým ki karþýmdasýn;
Gözünü kýrpýverdin.

Kara üzüm pekmezim,
Ele meyil vermezim,
O yar kaçýp giderse;
Ömür boyu gülmezim.

Pekmezden helva piþer,
Nasipse bize düþer,
Çok yiyip rezil olma,
Yedikçe karnýn þiþer,

Kurudu yer baðýmýz,
Üzüldü her saðýmýz,
Týrnakla kazmayýnca;
Çöl oldu topraðýmýz.

Özbekoðlu çok çalýþ,
Oturmak geri kalýþ,
Engel olma kimseye,
Çalýþmamak çok yanlýþ


07.12.2022 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK

Sosyal Medyada Paylaşın: