Şehla
Dünya yansýn tutuþsun gece, þavkýsýn yüzün.
Kararmýþ pek karanlýk hep karanlýktý hüznün.
Habeþî bir çocuk iç dökerdi, siyah gözlerinde
Hep yanlýþ kulelerin burçlarýna bayrak kuran,
Gece karasý þalýný takýnarak ruhun,
Gam yüklü ahraz duvarlara çarpardý önce
Varlýðýnda var yokluðunda yok insan tortularýnda.
Toprak kokar, merhamet kokar, kadýn kokardý ellerin
Þehla,
Þerha þerha kýyýlan ilk gençliðinin,
Kapý aralýðýndan sýzardý soylu endamýn.
Körken ürkekliðinde bir ceylanýn eðmiþken boynunu,
Enkaza bürünmüþ sabýra bilenmiþ kadýndan, Kadýn olmadan kadýnlýðýný öðrenen kadýndan,
Kocaman bir ülke doðurdun yeni bir þafakta.
El verdi filiz verdi can verdi tomurcuklarýn
Yaþamak diyorum adýnla þehla...
Elif gibi besmele gibi yar gibi geldi kardan daðlarýma
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi zarif gözün þehla
Sevdâ diyorum, sevmek diyorum, diyorum mesela
Diyorum kekeme bir yalnýzlýk neresinden tutulur Þehla.
Kerpetenlerle sökülmüþ aðzýndayken hayatýn,
Vagonlar geldi vagonlar geçti ömrünün raylarýndan.
Kimselerin bilmediði ince çizgilerin,
Kalýn kitaplarýn oldu el deðmemiþ.
Geceye katýk edip yediðin siyah zeytinlerin oldu,
Uyudun, uyumadýn, uyumadan uyandýn
Sancýlý bir bekleyiþtin Þehla.
yazgýsý bu oldu alnýmda ki çizgilerin.
Yýldýzlara dua et dua et yýldýzlara þehla.
Yalnýz onlar bulacak kaybolduðunda yönünü
Sanma ki þiirler sahtedir yalan söyler þarkýlar
Aðrýydýn sýzýydýn bir iç yangýnýydýn
Hüzzam bir makamýn segah nakaratýydýn
Âhit gibi vav gibi dað gibi geldi onlar sana
Þavk (ýþýk)
Burç (köþe)
Þerha (parça)
Segah (hüzzam makamýnda sî perdesi, en coþkulu kýsým)
Âhit (anlaþma)
Vav (arapça harf, Ýslam’ýn þartlarýný temsil eder)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.