Gördüm Seni...

Örselenmiþ ruhlar aleminde gördüm ben seni
Kal-ü Bela’dan da öncesi
Külleri bile yanmýþtý cehennemin
Alevden elleri vardý zebanilerin
Araf’ta, yaný baþýmda
Gördüm seni,
Gözlerinden ýrmaklar akardý karanlýðýn üstüne
Alevden elleri vardý zebanilerin
Ellerin kadar soðuk
Dokun
Sesime
Tenime
Dokun alev ateþ yanan sol yanýma
Dokun senden gelen hülyalarýn ruhumda açtýðý
Cehennem rengi yalnýzlýðýmýn tam ortasýna
Yanan etim deðil bu mahþerde
Yanan ellerindi
Yanan
Çýrpýnan
Gülen ayva
Aðlayan nar
Ellerinde kal-ü beladan kalma bir bahar…

Nuh’un tufanýnda gördüm seni ben
Terk-i Mekan’dan da öncesi
Bedenine sýðýnmýþ bir muhacirdi bedenim
Yaðmurdan elleri vardý zebanilerin
Mahþerde, yaný baþýmda
Gördüm seni
Saçlarýndan deli rüzgarlar akardý
Kýsacýk,
Eksik,
Yarým
Gülen ayvam
Aðlayan narým
Ömrümün ortasýnda tazecik sonbaharým…

Gördüm seni
Bozkýrda açan kardelen çaresizliðinde gördüm,
Bütün kayboluþlarýn içinde
Büsbütün sessizliðin ellerinde
Sesini yitirmiþ kemanýn tellerinde gördüm
Acý acý inledi her dokunuþta cansýz bedeni
Gördüm seni
Nefesinden çýðlýklar kopardý
Derin,
Üryan,
Ah-ü zar,
Gülen ayva
Aðlayan nar…
Gözlerinde ömrümden öte bir bahar…

Sosyal Medyada Paylaşın: