gelelelim hinci bizee Osmanný evel evelden se(v)mezdi bizi sevemedi ðetdi hafsalan almaz neyeyse aþþa(ðý)lar, deði(l) adam; i(n)san yerine bile ðomazlardý osmanný da ayný araplar ðibiydi(n) arap da bize “Allahýn gulu” demezdi hele “Türk” asla demezlerdi adýmýz “mavali” bi yandan araplar bi yandan saraydahý ecnebi cariyeler padiþahlarýn garýlarý yetmedi analarý anasý yandan dayýlarý, garýsý yandan ejnebi gayýnçýlarý olmadý öteki akrabalarý olmadý akrabayýz deyenner padiþahýn etirafýný sarmýþlarýdý(n) bi yandan da padiþahýn etirafýndahý itneler döyüsler, dakgavýklar, dizgini ðýrýklar padiþah da bi ejnebi ðarýlarý bi de dalgavýklarý bek severdi(n) biri çocuklarýnýn anasý ötekinner dayýlarý berikinner yalakalarý . inkiliz, fýransýz, acam yalbasdýlar bunnar adý belli cavýrlar emme ille de dört bi yandan arap! bin bir türlü dolap hilafet ellerinden alýndýðý uçu(n); “Türkü” gabil edemedi garný-darlar patiþahlarýmýz da onnara gebe; hepiciði de el-pençe divan durdu “baþüsdüne” dedi, ne isdedilerise verdi gerþi halifelik bize araplardan deði(l) mýsýr hükümdarýndan geþdi emme mýsýrlýlar da arabýmýþ demek ki onnara kin-garaz beslemezleridi neyeyse? . osmanný bize “aklý ermez mahluk” derdi bi yandan da hani asdýðý asdýk kesdiði kesdik padiþahýn dediði dedik, çaldýðý düdük yazýsý nusga dovasý þifa sayýlarý gýrk binneri bulan içimizdeki arap hocalar sofular, derviþler, þeyhler ulemalar, tarigatlar aslýnda üsdüne bi de onnara yaranmaya çalýþan yardakcýlar yalakalar, esger gaçaðý þerefsizler esgerlið etmemeð uçu(n) sözde müslüman geçinen mürüdler hacýlar-hocalar ki bunnar her zaman oldular, olacaklar arab sevici döyüsler haþa huzurdan bunca þerefsiz varýkana Osmanný eyi bile dayanmýþ valla . vakýa osmanný dayandý da ne oldu netçe; inkilizin boyunduruðu! “varan-gele”yi gurmuþ cavýroðlu arabý arab-eden puþt inkilizin oyunnarý öte sözün beri baþý; iþin aslý asdarý bi tek biz sevdik osmannýyý varsýn osmanný bizi se(v)mesin osmannýyý se(v)meyenin cümlesi hayýnýdý nayeti; arab da dutdu sýrtýmýzdan vurdu sonura da anasýnýn hörekesini gördü inkiliz baþlarýna ne çorablar ördü Osmanný bizi “çentede keklik” görü(r)dü . dedim ya? Osmanný hudütlerde gan gaybediyoru genþ yörükleri toplayýp esger ediyoru genþsiz ðalan yörük obalarýna içimizdehi ermanýlar zulmediyollar araplar da en zalýmý da “devriþ paþa” Islahiye Fýrkasý gumandaný keklið avlar gibi avlayollar bizim yörükleri padiþahýn emri ulül emre itaat padiþahým þefaat padiþah kendini gurtardý gaçýrdý çil çil altýnnarý . zatinden azýnnýkdaký yerli halk da canýndan beziyoru osmannýnýn nayet aklýna ðeliyoru deþirmenin osmannýya esgerlik ediymeyceði osmanný dizlerini döðdü emme su köprüyü yüzyýllar önþe böldü, analarý ejnebi, garýlarý ejnebi biri de bizden biriynen evlenmedi hele o boðdurtduðu gardaþlarýný akla, izana, insannýða sýðar mý gene hinci de ayný haltý ediyoru dö(v)let inkilizçe bileni müdür et! evlatlarýmýzý da onnara mezbur et böl parçala yönet ne ðözel memleket .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.