insan, içindeki tüm ayarsýz denklemlerde ve tüm omurgasýz ikilemlerde en çok ta kendine bilinemeyendir aþk hala tek hece, geceyken, sebepler cemrelenememiþken sen her ne kadar bulut olursan ol her yaðmur önce, önce kendine aðlar..
dur, dur artýk dünya müsait bir yerde ineceðim ve duy, duy artýk Azrail müsait bir ecelde öleceðim..
. . . //
ilhanaþýcýaralýkikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.