Geceleri mesken tutmuþ aylak adýmlarým, Ne kadar inkâra baþvursa da dilim, Sevgiyi, aþký hâlâ hatýrlarým, Birbirini söndürüp yakýyor sigaralarým, Nasýl anlatýrým bilmiyorum, Yine ayný kelimelere mi sýðýnýrým, Yoksa daha hacimli gözyaþlarýyla mý yýkarým mýsralarý, Her halükârda bir þiir mezarlýðýna düþecek haykýrýþlar, Muhatabýnýn bilmediði bu serzeniþler, Ben hâlâ çiçek ekiyorum, Ellerim nasýr, üzerim kir pas, Fakirliðim bulaþýr diye saklanýyorum karanlýða, Sevmeyi beceremem diye yeltenmiyorum hiç, Nasýl da özlüyorum hissetmeyi çocukça, Kulaklarým kýzarana, gözlerim devrilene dek utanmayý, Hak ettiðimi düþünsem de sevilmeyi, Nasýl da tükürüyor kader yüzüme, Geceleri mesken tutmuþ varlýðým; Ne çok isterdi þiirler bulsun muhatabýný. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.