Ben sevdamýn ateþinden yandým.. kimse yandýðýmý görmedi... Bak kul oldum... Hadi savur rüzgara kulumu.. ben her zerem de seni taþýyorum... Yokluðun ateþ oldu yandým,yandým .. kimse görmedi yokluðun beni yaktý.. Hadi savur küllerimi yerin sahibi ve göðün sahibi bilir nasýl yandým.. Ellerim yanarken sandým sen tuttun Ayaklarým yanarken sandým sen senle yürüyorum Ya kalbim kalbim yanarken sandým sen dokundum... Yüreðimde evin evini yakan sen deðilsin.. Yok yok sen yakmazsýn... Ama yandý.. Þimþekler vurdu gök mavisinden toprak karasýna.. Düþerken koca çýnarýn dallarý o zaman gök aðladý sevdamýn daðlarýna.. Dilsiz duygularým avazýnca baðýrdý kimse duymadý yandýðýmý... Mecnun çolündeyim. Hadi Sen savur küllerimi kimse görmesin öldüðümü Þiir kamil Üci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.