GÖNÜL GÖRMEZSE
Dünya gözü fani olana bakar,
Gönül görünce ,bâki der vuslata hazýrlar,
Beden, niyet ile ameli güzin yapar,
Amel toprakta mekâný aydýn kýlar,,
Dost ile varýlan yol, gönülleri saðlam tutar,,
Gördüklerimiz yetseydi zenginliðe,
Nefs dilenir miydi hiç?
Her zaman daha daha diye,
Ýstekleri doyumsuz, beklentisi sonsuz,
Ne bir Rýza gözetir, nede þükür söyletir,,
Bakarken kör olur insan kendine,
Kendini bilmez, gerçeði görmez,
Konuþsa gönül iþitmez,
Dokunsa ruh ýsýnmaz,
Oturduðu sofra ruhunu doyurmaz,,
Herþey der hiç olur,
Aþk olmadan kaybolur,,
Yokluktan korkar, kendini saklar,
Varlýk girdabýnda, kendinden uzakta
Beklentisi gönülden ýrak olur,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.