ZAMAN SENSİZLİĞİ VURUYOR
Geceye dem tutan mýsralarýmda;
Ýçimdeki sessiz çýðlýklarý yazýyorum,
Heybemde biriken onca hayallerle...
Sol yaným ki;
Yine yokluðuna hüküm giymiþ,
Can çekiþiyor,
Alnýmda yazan bu kara hasretle..
Anýlarýmsa, sesine benzeyen her seste
Soluksuz kalmýþ,
Kalbime bir dua gönderip
“Yeter artýk” dercesine..
Söylesene yar!!!
Resmini yüreðine yama yapsam,
Gider mi, dersin
Üzerime çöreklenen bu hüzünler..
Söylesene,
Gider mi ?
Bak iþte!!!
Tam teselli edeyim anýlarý diyorum,
Olmuyor...!!!
Zaman sensizliði vuruyor,
Kulaðýma kamçýlayan tik tak sesleriyle..!!
Kalbim ki,
Sensizlikle kilitlenip
Tek baþýna kalýyor
Bir mahkumun cezaevine kapatýlýp,
Gardiyanýný beklemesi gibi
Seni bekliyor yolunu gözlercesine ..
Aþksa ,
Sicim sicim gözyaþlarýyla yýkanýp
Nefes almaya çalýþýyor boðularak ..
Zaman vurmasýn artýk sensizliði
Þiirlerimin mürekkebi kurumadan gel
Ben ölmeden gel artýk yar,
Ben ölmeden gel.....
Meryem Güngör
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.