DUALARIN EBABİL KUŞLARI
Yüzüne hüzünler sarýlmýþ bir kadýn
Ve oturmuþ elinde bir makas :
Hayallerini budar gibi ,
Saçlarýný kesiyordu tek tek ...
Kestiði saçlarý bir posete doldurup ,
Yüzünde acý bir ifadeyle tebessüm ediyordu .
Aklý firar etmiþ gibiydi sanki !
Baþý bir öne , bir geri
Tüm bedeniyle birlikte sallanmaktaydý kederle ..
Dudaðýnýn kýyýsýna :
Bir býçak gibi kesen ,
Kan akýtýcý buruk kelimeler kaydý :
Giderken hüzünlerimi de topluyorum !
Oysa bu kýþ için
Ne de çok hayaller toplamýþtým
Ne de çok anýlar kurutmuþtum
Mutluluklarýmýzý konserve yapýp
Bir çok dualarýmýzý da gökyüzüne salmýþtým ki
Nice aminler de buluþsunlar diye ..
Derin bir nefes aldý :
Sözcükler iç çekiþliðinde boðuldu sanki
Devam edemedi , sustu ...
Acýyla kývranan bedeninde
Baþý bedenine aðýr geldi , kalbine eðildi ..
Çok geçmeden kulaklara gelen bir ses !
Sanki ebabil kuþlarý :
Taþ deðil de ,
Semaya aminler taþýyordu , bu defa !
Ve bütün aminler kubbelerde birikip ,
Ezan sesleriyle çaðýrýyordu , davete !
Rabbim kalbe dokunuyordu :
Üzülme ..! Sabýr ...! der gibi ...
Kadýn irkildi !
Ýçindeki çýðlýk aðladý !
Ýçindeki çocukluk boynunu büktü !
Ýçindeki ümitsizlik Rabbinden utandý !
Her biri ki , büzülüp diz çöktü , Rabbine !
Önlerinde biriken ne kadar düþ kýrýklýklarý varsa ,
Hepsini yapýþtýrarak onardýlar tek tek ...
Ýçindeki burukluk :
Bilirim eskisi gibi olmaz ama
Resulun ümmetiyiz
Dile isyan deðil ,
Dua yakýþýr ...
Dize dermansýz çöküþler deðil ,
Secdeler yakýþýr , dedi .
Umutta sessiz kalamadý , yureðine seslendi :
Bak iþte dinle ezaný :
Hayye ales-salah , Hayye ales-salah !
( Haydin namaza, haydin namaza ! )
Hayye alel-felah , Hayye alel-felah !
( Haydin kurtuluþa , Haydin kurtuluþa !)
O an sanki :
Rab , umudu yeniden koltuk deðneði yaptý
Kadýn oturduðu yerden doðruldu :
Yüzünü gözyaþlarýna deðil ,
Abdest sularýna teslim etti .
Meryem GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.