DUALARIN EBABİL KUŞLARI
Yüzüne hüzünler sarılmış bir kadın
Ve oturmuş elinde bir makas :
Hayallerini budar gibi ,
Saçlarını kesiyordu tek tek ...
Kestiği saçları bir posete doldurup ,
Yüzünde acı bir ifadeyle tebessüm ediyordu .
Aklı firar etmiş gibiydi sanki !
Başı bir öne , bir geri
Tüm bedeniyle birlikte sallanmaktaydı kederle ..
Dudağının kıyısına :
Bir bıçak gibi kesen ,
Kan akıtıcı buruk kelimeler kaydı :
Giderken hüzünlerimi de topluyorum !
Oysa bu kış için
Ne de çok hayaller toplamıştım
Ne de çok anılar kurutmuştum
Mutluluklarımızı konserve yapıp
Bir çok dualarımızı da gökyüzüne salmıştım ki
Nice aminler de buluşsunlar diye ..
Derin bir nefes aldı :
Sözcükler iç çekişliğinde boğuldu sanki
Devam edemedi , sustu ...
Acıyla kıvranan bedeninde
Başı bedenine ağır geldi , kalbine eğildi ..
Çok geçmeden kulaklara gelen bir ses !
Sanki ebabil kuşları :
Taş değil de ,
Semaya aminler taşıyordu , bu defa !
Ve bütün aminler kubbelerde birikip ,
Ezan sesleriyle çağırıyordu , davete !
Rabbim kalbe dokunuyordu :
Üzülme ..! Sabır ...! der gibi ...
Kadın irkildi !
İçindeki çığlık ağladı !
İçindeki çocukluk boynunu büktü !
İçindeki ümitsizlik Rabbinden utandı !
Her biri ki , büzülüp diz çöktü , Rabbine !
Önlerinde biriken ne kadar düş kırıklıkları varsa ,
Hepsini yapıştırarak onardılar tek tek ...
İçindeki burukluk :
Bilirim eskisi gibi olmaz ama
Resulun ümmetiyiz
Dile isyan değil ,
Dua yakışır ...
Dize dermansız çöküşler değil ,
Secdeler yakışır , dedi .
Umutta sessiz kalamadı , yureğine seslendi :
Bak işte dinle ezanı :
Hayye ales-salah , Hayye ales-salah !
( Haydin namaza, haydin namaza ! )
Hayye alel-felah , Hayye alel-felah !
( Haydin kurtuluşa , Haydin kurtuluşa !)
O an sanki :
Rab , umudu yeniden koltuk değneği yaptı
Kadın oturduğu yerden doğruldu :
Yüzünü gözyaşlarına değil ,
Abdest sularına teslim etti .
Meryem GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.