Meryem GÜNGÖR
DUALARIN EBABİL KUŞLARI
Meryem GÜNGÖR

DUALARIN EBABİL KUŞLARI


DUALARIN EBABİL KUŞLARI

Yüzüne hüzünler sarılmış bir kadın

Ve oturmuş elinde bir makas :

Hayallerini budar gibi ,

Saçlarını kesiyordu tek tek ...

Kestiği saçları bir posete doldurup ,

Yüzünde acı bir ifadeyle tebessüm ediyordu .

Aklı firar etmiş gibiydi sanki !

Başı bir öne , bir geri

Tüm bedeniyle birlikte sallanmaktaydı kederle ..

Dudağının kıyısına :

Bir bıçak gibi kesen ,

Kan akıtıcı buruk kelimeler kaydı :

Giderken hüzünlerimi de topluyorum !

Oysa bu kış için

Ne de çok hayaller toplamıştım

Ne de çok anılar kurutmuştum

Mutluluklarımızı konserve yapıp

Bir çok dualarımızı da gökyüzüne salmıştım ki

Nice aminler de buluşsunlar diye ..

Derin bir nefes aldı :

Sözcükler iç çekişliğinde boğuldu sanki

Devam edemedi , sustu ...

Acıyla kıvranan bedeninde

Başı bedenine ağır geldi , kalbine eğildi ..

Çok geçmeden kulaklara gelen bir ses !

Sanki ebabil kuşları :

Taş değil de ,

Semaya aminler taşıyordu , bu defa !

Ve bütün aminler kubbelerde birikip ,

Ezan sesleriyle çağırıyordu , davete !

Rabbim kalbe dokunuyordu :

Üzülme ..! Sabır ...! der gibi ...

Kadın irkildi !

İçindeki çığlık ağladı !

İçindeki çocukluk boynunu büktü !

İçindeki ümitsizlik Rabbinden utandı !

Her biri ki , büzülüp diz çöktü , Rabbine !

Önlerinde biriken ne kadar düş kırıklıkları varsa ,

Hepsini yapıştırarak onardılar tek tek ...

İçindeki burukluk :

Bilirim eskisi gibi olmaz ama

Resulun ümmetiyiz

Dile isyan değil ,

Dua yakışır ...

Dize dermansız çöküşler değil ,

Secdeler yakışır , dedi .

Umutta sessiz kalamadı , yureğine seslendi :

Bak işte dinle ezanı :

Hayye ales-salah , Hayye ales-salah !

( Haydin namaza, haydin namaza ! )

Hayye alel-felah , Hayye alel-felah !

( Haydin kurtuluşa , Haydin kurtuluşa !)

O an sanki :

Rab , umudu yeniden koltuk değneği yaptı

Kadın oturduğu yerden doğruldu :

Yüzünü gözyaşlarına değil ,

Abdest sularına teslim etti .

Meryem GÜNGÖR

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.