KIYILARDA BOĞULUYORUM
Ey kalbimin tek sahibi, duy sesimi!
Geçmiþ geçmiþte kaldý, gelecekte sen varsýn
Görmezden gelme beni, sen kevser-i cihansýn.
Seni incitip, kaybettiðimden beri
Kýyýlarda boðuluyorum Ekim’den beli,
Sensiz þu virane-i dünyada bir hiçim
Hýçkýrýklar doluyor kalbime yirmi birinden beri.
Sen Kudüs’ün sokaklarýnda uçurtma uçuran,
Gönül limanýma Ýsmini altýn yaldýzlarla yazdýran,
Muhammedi muhabbetle dualarda yer alan
Anadolum, Rumelim, Diyarbekirimsin
Varým, ömrüm, nebatým, þiirimsin.
Kýyýlarda boðuluyorum, býrakma beni!
Zaman sessizce hançerliyor kalbimi,
Kýyamete kadar bekleyeceðim seni
Gözlerinden ýrak olsam da
Hançeri kabulleniyor nefesim ilk günkü gibi.
Ekim’den beri yazýlan tüm þiirlerim,
Senin adýna yazýlýyor
Seninle nefes alýp hayat buluyor,
Kýyýlarda boðdurma beni hazan güneþi.
Açýkça dile gelmesem de,
Kalbimin reçetesi sensin
Ey benim cennet kokan güneþim.
Yine bir cumartesi sabahý
Namazda aklýma düþtün her zamanki gibi,
Dua ettim Yâradana varlýðýn can olsun
Kýþýn bereketi gibi iki söz misali...
Ey benim özgür ruhlu inatçý Payitahtým!
Ebubekir’in sadakatiyle baðlýyým sana,
Bu son meclistir gönül sarayýnda
Þems-i memleketimi aydýnlat varlýðýnla,
Düþürme beni gözlerinin cennetinden
Gülþehrinin kýyýlarýnda boðuluyorum
Ekim’den beli, sensiz zor nefes alýyorum.
LARDES SYMPRA (03.12.2022)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.