ÇOĞU ZAMAN

Kalbin doðru olsa da, karþýnda ki yezitse
Gün arsýz gün vefasýz, oluyor çoðu zaman
Gördüðümde mazlumun, baþý yere eðikse
Gözlerime bin hüzün, doluyor çoðu zaman


Tutulmazsa hükmü, yok verilen her yeminin
Baþýný okþayan yok, kimsesizin yetimin
Bazen çaresiz kalmak, bilseniz nasýl hazin
Ellerim þu böðrümde, kalýyor çoðu zaman

 
Etrafta kol geziyor, en çokta duyarsýzlar
Terazileri þaþmýþ, bilmiyor ayarsýzlar
Bu dünyada var iken, böylesi yararsýzlar
Nefes almak bana ar, geliyor çoðu zaman


Çaresiz insanlarý, görseler de bin kere
Kim tutuyor elinden, kim oluyor ki çare
Bir de edep bilmezler, boþ konuþup boþ yere
Ne yazýk ki her telden, çalýyor çoðu zaman


Sýkýntýlar içinde, yaþýyor onca binler
Hayat yolculuðunda, bezgin ve de bitkinler
Sonbahara benziyor, sararýnca gül tenler
Kuruyan yaprak gibi,  soluyor çoðu zaman


Adaletin kanunu, kimsede kalmayýnca
Kalpte Allah korkusu, insanda olmayýnca
Aç açýkta olanýn, heybesi dolmayýnca
Cismim yaþarken ruhum, ölüyor çoðu zaman.


 Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: