ne böyle senle ne de sensiz, kimsesiz inan geçmiyor ömür denedim geçemiyor bizsiz yakýnýmken oldun ya uzaðým sessiz kuraðým oldu dudaðým, makamým buse’siz þimdi sen bensiz, ben sensiz, aþk ki hep çaresiz
ne hayaller, ne ümitlerle tutunmaktý aþka, tutuþmaktý dileðimiz bir þarký yada bir þiir kadar, yaþamak yada ölmek kadar sebebiz mutluluða erebilmekti inan tek gayemiz bu kadar doluyken nedir bu boþluk bileceðiz
aþk bitince baþlar derler.. baþka heveslerde, dekoltesiz nefeslerde, üþümüþ, kývrýmsýz gecelerde hiç olamayýnca teselli düþüneceðiz aramayacaðýz suç, suçlu kimdir, nedir diye ve iþte biz o gün Sezen’e inat tükenmeyeceðiz...
. . . //
ilhanaþýcýaralýkikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.