ILIK RÜZGÂRLAR...
Þarkýlar aklýmdan hüzünle geçer,
Tutunmaz bir yere, meçhule göçer.
Kaynak’tan ses düþer gönlüme gün gün,
Bir baþka kararla Hicaz’ý seçer.
Pýnar’dan gelen ses kalbi yaralar,
"Gecenin mâtemi" sevdamý sarar.
"Dile düþtüm" desem senin yüzünden;
Ah efendim, bilmem kim arar sorar?
Dede’m "Gülnihal" le gelse de yâde,
Hacý Ârif durmaz, koþar imdade.
Binlerce eserlik bereketiyle;
Þevki’de tez doldu ömürlük vâde.
Varsýn olsun Ûdi Âsým yesâri,
Sanatýnda mâhir, ve de çok seri.
"Ömrümce o saf aþkýný" desem;
Birbirinden güzel herbir eseri.
Tüm hayat yolumda sestiler bana,
Soluklandýðým nefestiler bana.
Hamurumda maya, aþýmda ekmek,
Ilýk rüzgârlarla estiler bana...
Fatih-ÝST.
18.05.2021
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.