YALNIZLIĞIMA BU AKŞAM, KADEHİM ARKADAŞ OLDU Ermanulusoy
YALNIZLIĞIMA BU AKŞAM, KADEHİM ARKADAŞ OLDU
Yalnýzlýðýma bu akþam, kadehim arkadaþ oldu, Ben anlattým, o dinledi, sanki gönlüm bir hoþ oldu. Mazime bir bakýþ attým, gözlerime hep yaþ doldu. Hatýralar hepsi sustu, anýlarsa sarhoþ oldu…
Âþk yarasý almýþ kâlbi, yâr’sýz olmuyor avutmak Baþka türkü geçmez yaram, kavuþursak geçer ancak Unutmasý söz de kolay, kolay deðildir unutmak, Bunca acýmým içine, mümkün þey mi neþe katmak…
Yüreðime acý verir her ne zaman hatýrlasam, Derinlerde kanar durur, hiç kapanmaz o âþk yaram. Bahtým bana bir kez küsmüþ, düzelmiyor onla aram, Çile çekmek kader oldu, mutluluksa bana haram.
Âþk yarasý almýþ kâlbi, yâr’sýz olmuyor avutmak Baþka türkü geçmez yaram, kavuþursak geçer ancak Unutmasý söz de kolay, kolay deðildir unutmak, Bunca acýmým içine, mümkün þey mi neþe katmak…
18.11.2018 Erman Ulusoy/ Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.