GURBET KUŞLARI

’’Bir zamanlar kartallar uçardý gökyüzünün maviliklerde ’’
Susuz yaz akþamlarýnda
Þimdi ise bir þey kalmamýþ ne bir dal ne de bir yaprak
Kanadý kýrýk bir kuþ gibi aðlýyoruz
Bir umut ýþýðý doðar mý diye
Boynu bükük kalýrdý gurbet kuþlarýmýzýn...

Özlemler vardý çocuksu yaþ dolu gözlerimizde
Oysa kimseye zararý bile yoktu onlarýn
Tenimizi hep yakardý yaz güneþi bir kez aldýrmazdýk
Yine de özlerdik mevsimleri sevmeyi

Kim isterdi ki bitsin, bu mutlu yaz akþamlarý
Ýçini yaksa bile gurbet bu bir kayboluþ gibi
Býrakýp gidenlerden sadece bir aný kaldý
Bir duyan olurdu belki sesimizi sonsuz ufuklarda
Zamansýz bir sevgiydi belki de umut ettiðimiz
Ama ne fayda, çaresiziz...

Prangalar vurulmuþ gibi her sabah olduðunda
Ürkek kediler gibiydik her birimiz
Serin rüzgarlar vururdu da yüzümüze
Aklýmýzý baþýmýzdan alýr giderdi gurbet kuþlarý...

Bir eser kalmazdý ne tozdan ne de umuttan
Dalgalar gibi savrulur giderdi düþlerimiz
Arar bulurduk biz de mutluluklarý
Kim kaldý ki o sevenlerden...

Nerede kaldý o bitmeyen seviþler
Umut da kalmadý artýk
Sevgisiz yaþamak ne kadar zor
Herkes gibi biz de yalnýz kaldýk...

Mecburuz bu olumsuz hayatýn yaþamýna
Bu siyah akþamlarýnda
Gurbet kuþlarý...

Behçet Bük Eskiþehir
28..11.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: