SENİ ANLATMAYA..
Coþtu gönlümün dili sarýldým sayfalara
Yazacaðým seni de kalem kaðýt yeter mi
Ab-ý hayat gibisin can geldi sahralara
Bitse de fani ömrüm senin sevgin biter mi
Mevlam saldý içime bu sevgi uçsuz umman
Kalu beladan geldi gerekmez buna bürhan
Baðrým baþým üstüne ettim ruhunu sultan
Kovsan bile bu garip otaðýndan gider mi
Çöle düþen yaðmur’um, ruhun ruhumu sarar
Diyemem inan sana ne arkadaþ ne de yar
Dengin yok ki içimde zirvelerde yerin var
Bu kalpteki kor ateþ artýk sensiz tüter mi
Gücüm yetmiyor bunu satýrlara dökmeye
Ýþtiyakým hudutsuz muhtaç gibi ekmeðe
Kalemimle birlikte önünde diz çökmeye
Geldik, engin yüreðin bizi kabul eder mi
Baktýðým aynalarda Bana bakan göz senin
Bahar yaðmuru gibi tatlý tatlý söz senin
Zemheriyi ýsýtan güneþ gibi öz senin
Sana müþtak bu gölge ýþýðýnda yiter mi
Bitanesin, cevhersin, Yunus ‘un hallarýnda
Vuslata dualarým cennetin yollarýnda
Muhabbet denen eþsiz aðacýn dallarýnda
Tahtýn kurulu iken bülbül-i yad öter mi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.