Yaþanmýþlýklara sýðýnýrken
Acýyor ilmek ilmek gönlüm.
Bir adým atarken bugüne
Dünün yanlýþlarý batýyor ayaðýma;
Kararsýzlýklar,
Kývranmalar,
Ýnlemeler sarýyor ruhumu…
Yürüyemiyorum,
Aðlýyor gölgemde güller.
Bir dönme dolap gibi hayat,
Almýþ pervanesine
Elimizi,
Kolumuzu,
Beynimizi,
Yüreðimizi…
Yavaþ dön,
Alýþamadým, diyor
Haykýrýyorum!
Duyan yok…
Aðlýyor yüreðim!
Gören yok.
Bir kitabýn sayfalarýnda,
Bir þiirin dokusunda,
Bir sevdalýnýn nefesinde uyurken
Huzurla ve umutla;
-Neden bilmem-
Daðýn öte yüzünü göremiyorum.
Uyanmak istiyor,
Sayýklýyorum huzurun adýný.
Bakmayýn gözlerime,
Göremezsiniz…
Bakmayýn yüzüme,
Anlayamazsýnýz.
Gönül gözü ile bakan görür,
Ruhumdaki dalgalarý…
Batýk bir gemiyim ben,
Limaným yok.
Boþ vermiþim bugüne,
Kavrulmuþum hep dünde.
Umut besliyorum kucaðýmda,
Ninni söylüyorum sessizce:
Uyu da büyü bebeðim.
SERAP HOCA
4.09.2008