ÇEYİZ SANDIĞI HAYALLERİMİZ

Ne günlerdi o günler, hayallerimiz vardý, jletini açýlmamýþ.
Ne güzel günler idi, o günler can dostum.
Þeker pancarýndan arabalar yapardýk.
Mercedes, Ford, Audi, Mazda deðildi ama.
Bizim devrim arabamýz o idi can dostum.
Bizi her dakika yolda koymuþ olsada tekerlekleri.
O bizim, bizim mutluluðumuzun arabasýydý.
Ne hayaller kurmuþtuk seninle, çeyiz sandýklarýna has.
Bohçasý açýlmamýþ, fesleðen kokulu hayaller.
Tatilimiz çeþmenin kurunlarý, köyümüz tatil köymüzdü.
Bungalov evlerimiz, telefon, internet, telgrafýn telleri yoktu ama.
Alçacýk damlarý, toprak sývalý odalarý, ýþýksýz
karanlýk evlerimizde, teylerimiz, toylarýmýz vardý.
Koçköroðlu, koçaklama türkülerimiz.
Dede Korkut, Kiziroðlu, öykülerimiz vardý bizim.
Ne hayallerimiz vardý çelik çomaklý, kahkahalý, neþeli mutluluklu.
Þimdiki çocuklarýn sofralarý gibi, yaðýmýz, balýmýz, yoðurt ve peynirimiz bol deðildi, ama.
Biz yokluðun mutlu çocuklarýydýk, vesselam.
Sesimiz Kaf daðýnýn ardýndan iþitilir, gülüþlerimiz düþman çatlatýrdý.
Atýmýz vardý küheylan cirit, meydanýna has.
Tahtadan, aðaç dallarýndan olmasý farkeder mi?
Nice rahvan yarýþlarý kazanmýþtýk biz.

Kayalarýn yosun tutmuþ yamaçlarýnda.
Renkli kýnalar bulur, avuçlarýmýza çalardýk.
Kurusun diye güneþi beklerdik saatlerce masum masum.
Her mevsim doða, bizi beslerdi, bir ana gibi.
Nevruz, Keçimemesi, ýþkýn, yemlik, kuzukulaðý,
çakþýr toplardýk.
Açlýðý,ýstýrabý, somurtkan olmayý unuturduk.
Neþeyle hoyratlar, türküler söylerdik, kýrlara bayýrlara.
Çünkü biz yokluðun mutlu çocuklarýydýk.
Derede saatlerce alabalýk yakalar, sonra geri býrakýr, yine yakalamaya çalýþýrdýk.
Düþünüyorumda galiba zaman duruyordu.
Bir asýr, bin asýr gibiydi günlerimiz.
Ucu düðümlenmiþ saniyelirimiz, hazine sandýðýnda saklý saatlerimiz vardý.
Ne günlerimiz vardý can dostum.
Ucu püsküllü mektuplarýmýz, hayal bile edemediðimiz yavuklularýmýz.
Nice nice meslek sahibi olacak idik büyüyünce.
Uzaya çýkmak nasip olmasa da, Kafdaðýný aþacaktýk.
Ne güzel günlerimiz vardý,
Yürek sýzým gönül yazým, can arkadaþým.
Þimdi ökseye tutulmuþ, þakýmayý unutmuþ bülbül gibiyiz ikimiz.
Sedamýz kýsýk, sevdamýz yanýk, yüreðimiz yaralý.
Maziye bakýyorum gözlerimiz nemli.
Yediveren güllerden ayrýlmýyor bahdavarlar.
Yüreðimiz dikenlerle kanýyor için için.
Mazi uzak, anýlar vurgun yemiþ.
Hayal kurarken maziyi hatýrlamak bile güzel can dostum.
25.11.2022 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: