HALA YOKSUN SEN

Hasretle bakýyorum sayfalara sen yoksun
Þiir dizeleri arasýnda geziniyor gözlerim
Hoþ geldin demeye hazýrlanýrken sözlerim
Adýný yazýyor klavyede ellerim hasrete
Soruyorum ama sen gene yoksun

Düþlerime sýðýnýyorum, oradasýn,
Oturuyorsun bir menekþe yanýnda
Menekþenin rengi gözlerine vurmuþ
Düþ imbatý saçlarýný savurmuþ
Gözlerim güne çevriliyor, sen yoksun

Karanlýkta parlýyor yakamoz kaynaðý yýldýzlar
Gülümsüyorlar yer yüzende bütün sahillere
Rýhtýmlara yanaþan vapurlara koþuyorum
Seni arýyor gözlerim inen yolcular arasýnda

Sevinç çýðlýklarý geliyor bir balýkçý kahvesinden
Bir an sesini duyar gibi oluyorum çýðlýklar arasýndan
Adýmlarýmý hýzlandýrýp dalýyorum kahveye
Masallarý dolaþýyor bakýþlarým heyecanla
Baktýðým gözlerde seni bulamýyorum yoksun

Bürünmüþ taçlarýna bütün güller
Sakladýklarý bir þey var belli benden
Sendir sanýyorum saklanan gözlerden
Gül taçlarýný derliyorum, bulabilmek umudum
Son taç yapraðýnda sönüyor, sen yoksun

Hasrete yalvarýyorum, ümitsiz bakýþlarla
Aðlamaklý çýkarken nefesim, hüzünlere sarýlmýþ
Vuslat yoluna bakýyor yaþlý gözlerim
Yol sona eriyor, ama sen hala yoksun
Ý. TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın: