RÜYAMA DA GEL BÝRAZ
Yalnýzlýk mý yaþýyorsun?
Ýster sarp kayalýk daðlarda,
ister þehirde olsun.
Ne fark eder?
Adý ayrýlýk olmuþ,
Ya da yalnýzlýk!
Ýçinden geçerek kendine döndüysen eðer,
hepsi ölümden beter!
Aþk da,
yalnýzlýk da yaþamaya deðer.
Varsýn kimseler aramasýn sormasýn beni,
istersen sen de gelme!
Düþlüyor,
özlüyorsam seni,
huzurum da,
huzursuzluðum da benim ellerimde.
Hareli gözlerini görmuyorum belki.
Ama Tanrý þu an canýmý alsa,
hatta hayal de olsa
gömülmek istediðim
yanaklarýnda ki gamze,
þu an benim karþýmda.
Vicdanýmý yokluyorum da,
yalnýzlýða itilmekte kabahatim ne benim?
Aþka açtýðým soframýzda,
mutluluða zakkum zehiri eken sendin!
Bu yüzden,
bir nokta kadar gam etmiyorum kendime.
Yeter ki akþam olup karanlýk çöktüðünde
tekrar tekrar gel düþlerime þu kýsacýk ömürde! Madem ki olmadýn hayatýmda,
n’olursun etme naz.
Kimseler bilmesin lütfen!
Rüyama da gel biraz!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.