acýlarýn en katmerlisiydi belki de kelimeler arasý çýkýlan yolculuklar ya da çýplak cümlelerin haykýrýþý mýydý bir þiirin karanlýkta, yalnýz kalma k o r k u s u...
bu ne ilk ne de son olacaktý, bilinen satýrlar arasý sevincin hüzne ortaklýðý ne þiirler geçti bu yoldan ne þairler hiçbiri görmedi saltanatý, tatmadý s a a d e t i...
taht oluverdi bahane, gönül baht istedi yanýna yandý a þ k karþýlýksýz düþlerin eteklerinde dünya özüne döndü, güneþ’e âþýk ve mahkûm þiir öldü, þairinin bahtý, yarým kaldý s o r g u s u...