KAYIP BİR MISRA GİBİYİM

Kayýp bir mýsra gibiyim;
Uçurtma uçuran çocuklarý gördükçe
Masumiyetimi iyi ki kaybetmedim,
Der dururum gölgeler ardýsýra sevdikçe
Seni, seninle baþlayan bir romanýn kendisini.

Kudüs’ün sokaklarýnda ismini duydu;
Cihan güneþi gözleriyle semaya bakan
O yâr-i kâdim, firdevsi âlem sevgili
Cennet kokan gülüþüyle haykýrýp duran
Mevsimler sokaðýndaki ebed müddet ruh ikizi.

Kayýp bir mýsra gibi kýyýlarda boðulur,
Kalbin nabýz atýþlarý nefessiz kalana dek
Hülyada derin bir acýyla can verir,
Sen gelip elinden tutana dek...

Seninle hayat bulmuþtur o fani beden,
Aldýðý her nefeste sen varsýn görmez misin?
Ritimlerin sahnesinde gözyaþý Züleyha ile
Yusuf’a vurgundur senin nezdinde,
Ýþitmez misin?

Kayýp bir mýsra gibiyim her gece,
Her dilde þarkýlarýn yazýlýr gönlünce
Ýsmini nakþeder âlemi cihan ömrünce
Umutsuz bir vakaydý senden önce,
Seninle þen oldu her dilde her hece...
...

LARDES SYMPRA






Sosyal Medyada Paylaşın: