ben ruhumu, cesedimi yaşatmaya, ikna edemiyorum

"Þiir kelimesiz,
kelimeler manasýz,
þair,
sözün bittiði yerde,
bu gün.
Manaya,
meal ister tüm dostlar,
þizofren ben miyim,
yoksa siz mi?
Þirini kayýp etmiþ,
bir þairim bu gün ben.
Ýstediðiniz anlamak,
ben ise mecale muhtaç.
Damarlarým da akan kan,
zehirliyor,
bu gün beni,
aklýmý azat edemiyorum.
Gece,
uyku içinmiþ,
tüm cesetlere,
ben ruhumu uyumaya,
ikna edemiyorum.
Dýþýmda ki,
ben ile içimde ki beni,
oturtup bir köþeye,
dost edemiyorum.
Dýþým da poliana,
içimde þizofren,
ele geçirdikleri ceset,
aynada ben.
Tanýmsýzým,
madde aleminde,
sýr peþinde,
þüpheciyim,
reçetem yok,
ölümcül bir kanser bu,
ilacý henüz,
keþf edilmemiþ.
Mutluluðu arayanlarla,
mutluluk nedir bilmezler,
þeytan çemberine,
almýþ beni.
Cesedime tanýnan,
zamaný boþa geçiririyorum,
keþkelerle.
Aklýmý azad edemiyorum,
tanýmsýzým,
biçare,
manaya,
meal peþinde tüm dostlar,
ben ise,
dýþýmda ki ben ile,
içimde ki beni,
oturtup bir köþeye,
dost edemiyorum.
Ölümcül bir kanser bu,
damarlarýmda akan kan zehirliyor,
bu gün beni,
ben ruhumu,
cesedimi yaþatmaya,
ikna edemiyorum.
_þairþizofren_
Sosyal Medyada Paylaşın: