Kafam bozuk, Havam pis. Bir türlü açýlmadý Uykumu kapayan sis! Önümü göremiyorum.
Her yer karanlýk. Her þey bir anlýk. Para ediyor da Her türlü namussuzluk; Para etmiyor insanlýk! Tersine iþleyen düzene Dur, diye miyorum!
Hayat zindan Zindanda kaybolmuþ insan. Hayatýn içinde ben Kan-revan. Kurtulamadým bir türlü Kabahatlerin kýskacýndan. Tüm heybetiyle Üstüme çökmüþ bir aþkýn enkazýndan Kurtulup yönümü Bulamýyorum!
Tebessümler yüzümde misafir. Gelip gidiyorlar, arada bir. Bir son istiyorum, Artýk bir son! Þöyle, Uzun soluklu, gülmelerim olsun! Ömür mü biter, Akýbet mi deðiþir... Ne olacaksa olsun! Ruhumu saran Cendereden kurtulamýyorum! 09 Nisan 2017 Duyguseliozan
www.edebiyatdefteri.com/siir/1334623/cendere.html
Sosyal Medyada Paylaşın:
duyguseliozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.