Birlikte çocuklar kadar mutluyduk. Hayallerimizi avucumuzda büyüttük. Sabahlara kadar sohbet edip el ele oturduk. Dolunay tam tepemizdeyken yakamozlarý seyrettik. Dalgalar kadar hýrçýn düþüncelerimiz oldu. Duvarlarý gökkuþaðý rengine boyadýk. Karþýlýklý kahve içip fal baktýk. Sýrýlsýklam aþkýmýza beraber sevinip beraber üzüldük. Terk edilmek bu kadar mý acý olur? Sanki gökyüzüm göçtü. Gözyaþlarým bitene kadar aðladým. Sesini, kokunu, yanýmda uyumaný özledim. En büyük acý sensizlikmiþ bunu anladým.
20.11.2022 / Samsun Doðan KAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
DOĞAN KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.