YAKTIM BEN
Güvenimden vurulup günden güne solsam da
Kalbimin söküðünü ellerimle diktim ben
Kýrýldýðým o aný unutmamýþ olsam da
Beni yakan ateþe hayran hayran baktým ben
Sevdamýn hatýrýna onca sözü yutarken
Hasreti bir kor gibi avucumda tutarken
Sen sýcak yataðýnda huzur ile yatarken
Hüznüme dua sürüp gözyaþlarý döktüm ben
Desen ki; dönüp tekrar baþlayalým en baþtan
Deðiþmezsin bilirim acýtýrsýn yavaþtan
Gözlerimi karartýp verdiðim o savaþtan
Eksik,yarým,yaralý bir baþýma çýktým ben
Anlaþýlmaktý oysa; tek isteðim susarken
Sana senden habersiz içten içe küserken
Hayata tutunduðum tüm baðlarý keserken
Azar azar tükenip,günden güne çöktüm ben
Kapýlýp gider insan bazen hoþ bir hülyaya
Binlerce anlam yükler gördüðü boþ rüyaya
Onuruyla yaþayan katlanamaz riyaya
Bir yalanýn yüzünden gemileri yaktým ben
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.