HAYAT HİKAYEM (5) - İLKOKUL YILLARIM

Sene elli sekiz yaþým tam altý
Baþladým okula, ilkokul bire
Kerpiç duvar ile topraktan damý
Bir keçi ahýrý, yer eðitime


Zemini köstebek yuvasý gibi
Damýnda yaðmura engel yok idi
Sýralar asýrlýk, sobada tezek
Velhasýl problem çoktan çok idi


Okul böyle ise, nasýl öðretmen
Gelsin ki köyüme, þaþýlacak iþ
Allah’a emanet orda yaþayan
Henüz buralara devlet gelmemiþ


Bu þartlar altýnda nasýl okudun?
Diye þaþýrarak, sorar gibisin
Murtaza Eðitmen adlý cengâver
Baþlattý savaþý, cehalet bitsin


Yalnýz okumayý yazmayý deðil
Ýnsan olmayý da ondan öðrendik
Büyüklere saygý, küçüðe sevgi
Onunla bir büyük meziyet bildik


Ýlkokul dört, beþte Kevendüzü’ ne
Yaya gittik geldik büyük eziyet
Yaðmur, dolu, kar ve tipi altýnda
Her gün iki saat zordu vaziyet


Murtaza Eðitmen yoktu orada
Yiten iki yýldý orda gördüðüm
Çok ta fazla bir þey öðrenemeden
Mezun olduk ilkokuldan kördüðüm


(Arþiv 16.03.1999)




Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..