Kalemim

Kalemimin dili sanki ben deðil
Gizli düþlerimi ele veriyor
Dostluðum ebedi, küs’üm kin deðil
Sýrlarýmý deþip yele veriyor

Özlediðim yarim, yazdýðý umut
Yalanlardan uzak doðrucu davut
Bazen bir fýrtýna bazen bir bulut
Surlarýmý yýkýp sele veriyor

Yorgunluk çökünce, kalýp gidiyor
Yar nerde deyince dalýp gidiyor
Kalbimden geçeni alýp gidiyor
Tikenleri geçip güle veriyor

Ýçimde depreþir yarasýz sýzý
Aþk ile buluþmak derin bir kazý
Mutluluk denilen en güzel sözü
Bittiðimi bile bile veriyor

Çok gelme üstüme, diyor iyiyim
Sen duygu kölesi, bense bir beyim
Sabrýn kalesiyim, suskun deliyim
Bilal’iyi yakýp küle veriyor ... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın: